Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ...

Έριχ Κέστνερ:

Ο Γερμανός αξιωματικός

που συνόδευε την Ελένη Παπαδάκη

Ο Κέστνερ στο Άγιον Όρος κατά την Κατοχή

Το μυστήριο για το ποιος ήταν ο Γερμανός αξιωματικός που συχνά συνόδευε την Ελένη Παπαδάκη στη διάρκεια της Κατοχής, λύνει ο συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας με το νέο βιβλίο του για τη μεγάλη τραγωδό (Ελένη Παπαδάκη – Τραγωδία και μύθος, Εκδόσεις Ariston Books). Επρόκειτο για τον Έρχαρτ Κέστνερ (1904-74), που μεταπολεμικά έγινε διάσημος συγγραφέας στη Δυτική Γερμανία, δημοσιεύοντας μάλιστα πολλά βιβλία για την Ελλάδα. Στην Παπαδάκη τον είχε συστήσει ο Άγγελος Σικελιανός.

Γράφει σχετικά ο Δ. Κούκουνας (σελ. 115-117):

«Με τον Άγγελο Σικελιανό η Παπαδάκη είχε μια πολύ στενή φιλική σχέση και αλληλοθαυμάζονταν απεριόριστα. Γνωρίζονταν από την εποχή των Δελφικών Εορτών και τώρα με την Κατοχή χάρη στον Σικελιανό είχε γνωρίσει ένα νεαρό διανοούμενο Γερμανό, που λόγω του πολέμου είχε επιστρατευθεί σε μια γερμανική υπηρεσία προπαγάνδας και είχε σταλεί στην Ελλάδα. Τον έλεγαν Έρχαρτ Κέστνερ και μεταπολεμικά θα γίνει γνωστός ως συγγραφέας στο γερμανικό κοινό, ενώ θα γράψει και πολλά βιβλία για την Ελλάδα. Τον είχε σε μεγάλη υπόληψη ο Δρ Μπέρινγκερ, μορφωτικός σύμβουλος της γερμανικής πρεσβείας τότε με πολλές διασυνδέσεις στους ελληνικούς πνευματικούς κύκλους, και τον σύστησε στον Άγγελο Σικελιανό που αμέσως τον συμπάθησε. Άλλωστε ο Κέστνερ ήταν προ του πολέμου ο ιδιαίτερος γραμματέας του μεγάλου Γερμανού θεατρικού συγγραφέα Γκέραρντ Χάουπτμαν…».

Ο Έρχαρτ Κέστνερ προπολεμικά, όταν ήταν ιδιαίτερος γραμματέας του Χάουπτμαν (όρθιος).

«Αυτού του μεγάλου Γερμανού θεατρικού συγγραφέα ήταν επί χρόνια γραμματέας ο Έρχαρτ Κέστνερ που υπηρετούσε στην Αθήνα επί Κατοχής και ήταν ο πολυσυζυτημένος στα κουτσομπολιά της εποχής χαμηλόβαθμος Γερμανός αξιωματικός που συχνά συνόδευε την Παπαδάκη για καφέ ή φαγητό, εκείνος που υπομονετικά την περίμενε να τελειώσει πρόβες ή παραστάσεις. Δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ αν η φιλική σχέση του Κέστνερ με τη μεγάλη ηθοποιό είχε αισθηματική βάση, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο πως εκείνος την θαύμαζε πολύ, ίσως και ερωτικά. Φυσικά την είχε πρωτογνωρίσει με σύσταση του Σικελιανού και παρά το γεγονός ότι έκανε συχνά υπηρεσιακά ταξίδια σε διάφορες ελληνικές πόλεις, παρέμενε ο συχνός συνοδός της σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της Κατοχής, καθώς εκείνος μετατέθηκε εδώ στους πρώτους μήνες από τη γερμανική εισβολή και έμεινε μέχρι τις παραμονές της Απελευθέρωσης».